Οι γυναίκες που λαμβάνουν μια μεγάλη ποικιλία από θεραπείες τροποποίησης της νόσου (DMTs) για τη σκλήρυνση κατά πλάκας (ΣΚΠ) (όχι όλες σε μερικούς τύπους γυναικών) μπορεί να είναι ιδιαίτερα ευαίσθητες στην τριχόπτωση λόγω αλωπεκίας, σύμφωνα με μια νέα μελέτη.
Από το 2009 έως το 2019, η Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων έλαβε 7.978 αναφορές νεοεμφανιζόμενης αλωπεκίας σε ασθενείς που λάμβαναν DMTs, ιδιαίτερα τεριφλουνομίδη, φουμαρικό διμεθυλεστέρα, natalizum και φινγκολιμόδη ανέφεραν αρκετοί ερευνητές στην Ετήσια Συνάντηση του 2021 της Κοινοπραξίας Κέντρων Πολλαπλής Σκλήρυνσης (CMSC). Από αυτά, μόνο η τεριφλουνομίδη είχε προηγουμένως συνδεθεί με την αλωπεκία, είπε σε συνέντευξή του ο συν-συγγραφέας της μελέτης και νευρολόγος στο Ιατρικό Κολλέγιο του Wisconsin, Milwaukee, Δρ. Ahmed Obeidat, MD, PhD.
«Το εύρημα μας για συχνές αναφορές αλωπεκίας σε DMT που μελετήθηκαν απαιτεί περαιτέρω διερεύνηση του θέματος», είπε ο Δρ Obeidat. «Η αλωπεκία μπορεί να προκαλέσει βαθιές προσωπικές επιπτώσεις και μπορεί να αποτελέσει πηγή σημαντικής ψυχολογικής ανησυχίας για ορισμένους ασθενείς».
Σύμφωνα με τον Δρ. Obeidat, η αλωπεκία έχει συνδεθεί με τα μόνο λίγα DMT - την κλαδριβίνη και τις ιντερφερόνες - εκτός από την τεριφλουνομίδη. «Προς έκπληξή μας, λάβαμε ανέκδοτες αναφορές για αραίωση μαλλιών από αρκετούς από τους ασθενείς μας με σκλήρυνση κατά πλάκας που έλαβαν θεραπεία με διάφορα άλλα [DMTs]. Μετά από περαιτέρω έρευνα, δεν μπορέσαμε να βρούμε ουσιαστική βιβλιογραφία για να εξηγήσουμε αυτό το φαινόμενο που μας οδήγησε να διεξαγάγουμε την έρευνά μας».
Ο Δρ Obeidat και οι συνεργάτες του εντόπισαν περιπτώσεις αλωπεκίας που σχετίζονται με DMT (18,3%) μεταξύ 43.655 αναφορών στην κατηγορία διαταραχών του δέρματος και του υποδόριου ιστού στο Σύστημα Αναφοράς Ανεπιθύμητων Συμβάντων του FDA. Άλλες DMT με περισσότερες από 1 αναφορές περιστατικών ήταν η ιντερφερόνη βήτα-1α, η οξική γλατιραμερή, η οκλελιζουμάμπη, η ιντερφερόνη βήτα-1b, αλεμτουζουμάμπη, κλαδριβίνη και ριτουξιμάμπη.
Η μέση ηλικία για τις αναφορές περιστατικών κυμαινόταν από 42 έως 51 έτη για τα περισσότερα φάρμακα εκτός από την αλεμτουζουμάμπη (μέση ηλικία, 40 έτη) και την κλαντριβίνη (μέση ηλικία, 38 έτη), τα οποία είχαν χαμηλό αριθμό περιπτώσεων.
Η σιπονιμόδη (τρεις περιπτώσεις) και η οζανιμόδη (κανένα κρούσμα) δεν συμπεριλήφθηκαν στις αναλύσεις ηλικίας και φύλου.
Γιατί τόσες πολλές γυναίκες φαίνεται να επηρεάζονται, πολύ περισσότερο από το ποσοστό των περιπτώσεων σκλήρυνσης κατά πλάκας συνολικά; Η απάντηση είναι ασαφής, δήλωσε ο ο κ. Porwal, «ή οι γυναίκες μπορεί να αναφέρουν περιπτώσεις πιο συχνά: «Προηγούμενες μελέτες υποδεικνύουν ότι η αλωπεκία μπορεί να επηρεάσει τις γυναίκες πιο δυσμενώς όσον αφορά την εικόνα του σώματος καθώς και τη συνολική ψυχολογική ευεξία, σε σύγκριση με αρσενικά».
Οι ερευνητές σημείωσαν επίσης ότι οι ασθενείς –όχι οι επαγγελματίες υγείας– παρείχαν τις περισσότερες αναφορές περιστατικών στη βάση δεδομένων του FDA. «Πιστεύουμε ότι αυτό υποδηλώνει ότι η αλωπεκία είναι μια ανησυχία με επίκεντρο τον ασθενή που μπορεί να έχει μεγαλύτερο αντίκτυπο στη ζωή τους από αυτό που μπορεί να αντιλαμβάνονται οι ομάδες υγειονομικής περίθαλψης», είπε ο κ. Porwal. «Συχνά, εμείς ως πάροχοι υγειονομικής περίθαλψης, αναζητούμε τις πιο οξείες και εμφανείς ανεπιθύμητες ενέργειες, οι οποίες μπορούν να επισκιάσουν ζητήματα όπως η αραίωση μαλλιών/αλωπεκία που θα μπορούσαν να έχουν ακόμη μεγαλύτερες ψυχολογικές επιπτώσεις στους ασθενείς μας».
Ο Δρ Obeidat είπε ότι εξακολουθούν να υπάρχουν πολλά μυστήρια σχετικά με τον κίνδυνο DMT και αλωπεκίας: η πραγματική συχνότητα περιπτώσεων ανά κατηγορία DMT, ο μηχανισμός, η μόνιμη ή παροδική φύση των περιπτώσεων αλωπεκίας και οι παράγοντες κινδύνου σε μεμονωμένους ασθενείς.
Συνεχίζοντας, είπε, «συμβουλεύουμε τους κλινικούς γιατρούς να συζητήσουν την αραίωση μαλλιών ή την αλωπεκία ως πιθανή παρενέργεια που έχει αναφερθεί σε σχέση με όλα τα DMT στην πραγματική εποχή, μετά την κυκλοφορία».
Πηγή : www.mdedge.com
0 Σχόλια